ประวัติความเป็นมาของการเล่านิทาน
การเล่านิทานเป็นศิลปะที่เก่าแก่ที่สุดอย่างหนึ่ง
มีทฤษฎีที่เชื่อถือกันอย่างกว้างขวางว่าเป็นความพยายามของมนุษย์ที่จะพูดจาติดต่อหรือบอกเล่าการผจญภัยภายในครอบครัว หรือภายในครอบครัว หรือภายในเผ่าของตน
การอ่านและการเขียนมีความสัมพันธ์กับการพัฒนาการในประวัติศาสตร์ของมนุษย์เมื่อไม่นานมานี้
นิทานและตำนานต่างๆ ตลอดจนประวัติศาสตร์เองได้รับการสืบทอดกันมาจากอดีตโดยการเล่าสู่การฟังก่อนที่จะมีการบันทึกไว้เป็นหลักฐาน
ในสังคมสมัยโบราณถือเป็นประเพณีที่จะระลึกถึงนักเล่านิทานที่มีพรสวรรค์มากที่สุดในแต่ละชุมชน
และขึ้นอยู่กับความจำเป็นของพวกเขาที่จะจดจำถ้อยคำได้อย่างถูกต้องมากที่สุด
“นิทาน” หมายถึง เรื่องที่เล่ากันมาแต่สมัยโบราณ
ซึ่งตรงกับคำว่า “นิทานกถา” ในภาษาบาลี ส่วนคำว่า “นิทาน” ของภาษาบาลีแปลว่า
เรื่องเดิม เรื่องที่ผูกขึ้นและเรื่องที่อ้างอิง (วัชรี รมยะนันท์. 2522 : 9773) นิทานเป็นรูปแบบของศิลปะพื้นบ้านที่เก่าแก่ที่สุดยิ่งกว่าศิลปะทั้งมวล
(Nestbitt. 1979
: 434)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น